ZAMAN KAVRAMIMI MORFİNLEDİM

Geceyi kim demlediyse

Geceyi kim demlediyse hüznü çok katmış...
Öyle kaliteli dağıttılarki bizi,
Bir daha toparlayamadık.

Bir şeyler değişebilir umuduyla kendimizi ziyan
ediyoruz ya,
Bizede yazık.

Bir kalbi bir kere kırarsın anlarım,
Hadi iki kere kır,
Seninki cinayete tam teşebbüs.

Adına hayat diyoruz ya,
Alakası yok bizimki sadece savaş.

Aslında ne kadar zavallı,
Ne kadar aciziz,
Kendi kalbimiz bile bize rağmen atıyor.

Acının şiddetli oluşu değil,
Sürekli oluşu yoruyor bizi.

Önce geceleri uyumakta zorlanacak,
Sonra durumu kabullenip,
Sabah etmeye alışacağız...