Kendine atıfta bulunan örtülü dokunuşlara kapı aralamıyor. Kabul edilemez ürkütücü alanlara tehlikeli coşkularla dalıyor. Esrik neşe, lirik
öfke, onda tarihsel alaka ve gerçekçi yapıyla bütünlük içinde. Yaşayan iyi bir şiir ne olabilirdi; coşkuyu, öfkeyi, acıyı, yaşama sevincini ilk günkü taşkınlığı ve içtenliğiyle sonraki zamana ve çağa bulaştırmaktan başka! Bu yüzden ayartmalara ilgisiz, ödüllere aldırışsız, övgülere sağır. Hem basit hem karmaşık. Çünkü o belirli bir konumdan konuşmuyor. ...