Mehmet Uzun’a Adanmış Bir Roman! “Mezar taşına bir çakıl taşı bırakmak, ruhlar arası ilişkinin bir gereğiydi, zaman ve mekânın bir önemi yoktu, deha, yetenek ve faziletle cehennemde yaratıcı bir hayat geçirmiş ruh yaşıyordu, ruh ölümsüzdü…” ****** “…Celal ağabey, sana dair anılarından bahsederken çoğu zaman hüzünlenip gözyaşlarını tutamıyor, güzel anlardan bahsederken de gözlerinin içi gülüyordu. Sohbet o kadar samimi ve içtendi ki, hızlıca akıp giden zaman ikimizin de umurunda değildi. Çocukluğ ...