ROBOSKÎ KAYIP VE UZAKSIN

Yaşarken kuşlara yakın olan özlemler türer dağlarda. Kendini arada döven özlemlerdir, yankılandıkça pınar olup akar yüreklerde. Yiğitçe bir duruşun gözlerine ağular sürünse de aşktır tutkuyla onları bağlayan unutmadıklarımıza…Ölüm hiç bu kadar kolay yaşam hiç bu kadar zor olmamıştı şiirlerde. Her dizesi bin ömür büyüten esrik titreyişler kıskacında. Pusular kurulur her an yanı başınızda, her an beyninizde zonklayıp içinizi dağlayacak acılı haberler gelebilir zındanda. İnsanlığınız birileri tarafından sorguya alınsa da daralmanın sırası değildir bilirsiniz. Asi bir dağlının büyülü sığınağına dâhil olunca keder, acı; nerde yanlış yaptığını her zaman anlayacaktır tarih… Umudunu yitirmeyen dinç yüreklere selam getiren Dicle'dir Fırat'tır Amed'in süngüsüdür çocukların… Oysa namlusu kalem olanın bitmez ki son durağa çarpan izleri… Acıtır karanlığa olan inadı aydınlığa, aşka, sevgiye ve özlemle…