MELAYÊ CIZÎRÎ - DÎVÂN

Dîvân, 17. yüzyilda yasamis Melâyê Cizîrî’nin yazdigi tek eserdir.

Cizîrî’nin siirleri metafizik ve ruhsal bir derinlik içermekle birlikte sairin sadece gelenegin getirdigi kliselere, mazmunlara yaslanmakla yetinmeyip metaforlara, alegorilere dayali karmasik ve çarpici bir düsünsel arka plan kurmayi ustalikla basardigi görülür. Bu siirlerde ask ve güzellik kavramlari bütünlük içinde, bir arada ele alinir. Sairin mistik tutkusu kendini açikça gösterir.

Arastirmacilar tarafindan “varligin dört temel unsuruna besinci öge olarak aski ekleyen sair” olarak nitelenen Cizîrî, varlik ile yokluk arasindaki çizgiyi bir daire halinde bütünlestirmeye çalisir ve buna “ask” adini verir.

“Kim o kâtip, hatlarini dizen, bir’den çok’a bölu¨nen / Kim yu¨zu¨nu¨ mevzûn kilan, o sirri çözecek olan / Çiksin döktu¨gu¨ nagmeleri ûd ve rûdun bilen varsa / Mu¨sku¨lu¨ çoktur, ask ne kolay göru¨nu¨r oysa.”